Od dawna bardzo wiele mówi się o cyfrowym bezpieczeństwie, cyberprzemocy, groomingu czy sekstingu, oraz innych zjawiskach z jakimi możemy się zetknąć w sieci.
Aktualna sytuacja, ograniczenie kontaktów międzyludzkich, konieczność pozostania w domu prawie całkowicie przenosi nas w cyfrowy świat. Pracujemy zdalnie, uczymy się zdalnie. Jest inaczej niż na co dzień.
Poniżej znajdziecie małe kompendium wiedzy i ważnych informacji jak bezpiecznie cyfrowo poradzić sobie w tej wirtualnej rzeczywistości.
Po pierwsze bezpieczeństwo!
Na co dzień staramy się być bezpieczni. Uważnie przechodzimy przez ulicę, wracając po zmroku jesteśmy czujniejsi. Stosujmy także zasady bezpieczeństwa w cyfrowej rzeczywistości. Poniższe zasady dotyczą wszystkich korzystających z sieci: małych, średnich i dorosłych.
„Charakterystyka trudności dyslektycznych” –
opracowanie : Anna Kozańska (pedagog)
Niniejsze opracowanie stanowi skrót referatu z konferencji nt.
„ Uczeń z dysleksją w szkole”
Efektem oddziaływań dydaktycznych I etapu edukacyjnego powinno być opanowanie przez dziecko płynnego czytania i pisania, aby mogło sprostać wymaganiom szkolnym.
W praktyce szkolnej posługiwanie się językiem odbywa się na trzech poziomach: mówienie, czytanie, pisanie. Język pisany jest również formą wprowadzania dziecka w świat kultury, jest specyficzną drogą socjalizacji.
A. Mauer wskazuje, że biegłe czytanie można najlepiej opisać jako elastyczną kombinację świadomości fonologicznej i automatyzacji. Rozwój umiejętności czytania i pisania u dzieci przebiega kilka faz, w których stosują one odrębne strategie czytania: logograficzną, fonologiczną, ortograficzną.
Dzieci z problemem dysleksji stosują najczęściej elementarną czyli logograficzną strategię czytania, lub też strategię głoskowania tj. odczytują kolejne głoski w wyrazach , posługując się nazwami liter i składają w całość, co przeszkadza im w przywoływaniu znaczenia , nawet niekiedy bardzo prostych , nieznanych słów. Cała ich bowiem uwaga skoncentrowana jest na rozpoznawaniu poszczególnych liter- na ich rozszyfrowywaniu.
Jąkanie- przyczyna czy skutek zaburzeń emocjonalnych. Diagnoza. Terapia.
Jąkanie jest zaburzeniem tempa, rytmu i intonacji wypowiedzi werbalnej. Może mieć charakter kloniczny, toniczny bądź mieszany. Może towarzyszyć mu wydawanie pozornie upłynniających wypowiedz dźwięków, słów czy nawet zwrotów a także wykonywanie tików i współruchów.
Niewielka jest wiedza na temat mechanizmu powstawania tego rodzaju niepłynności mówienia. Dotyczy to zarówno fizjologii tego zjawiska jak i jego uwarunkowań emocjonalnych i społecznych. Terapia jąkania jest bardzo trudna. Uzyskane efekty często mają tylko tymczasowy charakter- bywa, że niepłynność powraca z jeszcze większym nasileniem. Często też okresy poprawy i pogorszenia mówienia przeplatają się. Przyczyny tych wahań są często trudne do ustalenia, zarówno dla podmiotu jak i terapeuty.
Jest wiele teorii próbujących wyjaśnić mechanizm powstawania tego zaburzenia.
Strona 2 z 2
Odwiedza nas 165 gości oraz 0 użytkowników.