Obecna rzeczywistość, w której się znaleźliśmy stawia przed nami, rodzicami, prawdziwe wyzwanie. Musimy być dla naszych dzieci nie tylko rodzicami, ale także nauczycielami, wychowawcami, przyjaciółmi i towarzyszami zabaw. Musimy zastąpić im kolegów, znajomych, dziadków, nauczycieli itp.. Przy tej okazji mamy sporo własnych obowiązków i trosk dnia codziennego. Martwimy się o bezpieczeństwo, dobrą egzystencję, zdrowie, a nawet i życie naszych najbliższych. Martwimy się także ogólną sytuacją panującą w naszym kraju i na świecie. Na koniec musimy też wykonywać swoje obowiązki domowe i zawodowe. Wielu z nas wykonuje pracę zdalną, dlatego wymaga to od nas czasu, skupienia i zaangażowania. W tej trudnej sytuacji i przy tak dużej ilości obowiązków nie możemy jednak zapominać o tym, że przede wszystkim jesteśmy rodzicami naszych dzieci i kochamy ich z całych sił. Pamiętajmy jednak, iż nasza miłość powinna być bezgraniczna, ale mądra. A oto kilka rad, żeby tak właśnie było:
kochajmy bezwarunkowo– dzięki takiej miłości dziecko rozwija skrzydła,
nie wymagajmy od dziecka więcej niż od siebie,
do budowania własnego autorytetu nie używajmy siły ani strachu wobec dziecka,
bądźmy rodzicem dobrym zamiast być rodzicem idealnym, nie ma ludzi idealnych,
przyznajmy sobie prawo do błędu. Uczmy dziecko tego, że przyznanie się do błędu nie jest oznaką słabości, nie jest niczym złym, a wręcz przeciwnie, jest wartością bardzo cenną,
wymagajmy od naszego dziecka tyle, ile jest ono w stanie nam dać, niech wymagania będą dostosowane do jego wieku i możliwości,
bądźmy konsekwentni w swoim postępowaniu wobec dziecka,
nie krytykujmy nadmiernie zachowań dziecka,
jeżeli już krytykujemy, to konkretne zachowania, a nie samą osobę dziecka,
określajmy dziecku w sposób jasny, zrozumiały i konkretny nasze wymagania oraz zasady i reguły postępowania,
ułatwiajmy dziecku przeżycie sukcesu, co rodzi w nim większe poczucie kontroli nad własnym działaniem,
zauważajmy i nagradzajmy oraz chwalmy wszelkie osiągnięcia naszego dziecka,
nie hamujmy jego aktywności- umożliwiajmy mu pełen rozwój jego zainteresowań oraz pasji życiowych,
zaspokajajmy wszystkie podstawowe potrzeby naszego dziecka,
zachowujmy we wszystkich oddziaływaniach wychowawczych równowagę, unikajmy zarówno nadmiernego pobłażania, jak również nadmiernej surowości wobec dziecka,
bądźmy wyrozumiali i cierpliwi wobec dziecka,
stopniowo, ale systematycznie wdrażajmy dziecko do samodzielności oraz zaradności życiowej,
dbajmy o to, by dziecko zawsze kończyło raz rozpoczętą pracę,
nie ośmieszajmy dziecka w przypadku niepowodzeń oraz nieodpowiedniego zachowania,
rzeczowo i spokojnie rozmawiajmy z dzieckiem w sytuacjach trudnych, konfliktowych – przebieg i charakter rozmowy powinien być dostosowany do wieku dziecka,
szukajmy wspólnie z dzieckiem rozwiązań i dróg wyjścia z różnych problemowych sytuacji,
dyskretnie kontrolujmy poczynania i działania dziecka, a w chwilach trudnych wkraczajmy z życiową pomocą,
nie hamujmy potrzeby ruchu dziecka – w określonym natężeniu jest ona czymś naturalnym,
zachęcajmy i wdrażajmy dziecko do mądrego spędzania czasu wolnego – ograniczajmy dziecku możliwość oraz czas korzystania z telewizji, komputera, telefonu komórkowego itp.,
podkreślajmy zalety dziecka i jego osiągnięcia, to pomoże mu w wyrabianiu poczucia własnej wartości, a także pewności siebie,
unikajmy porównywania dzieci – każdy z nas jest inny,
nie chrońmy dziecka przed wszystkimi trudnościami- nie wszystko w życiu idzie jak po maśle, w życiu są wzloty i upadki, a dziecko powinno mieć tego świadomość,
uczmy dziecko radzić sobie z pewnymi trudnościami, to rozwija w nim samodzielność i zaradność życiową,
nie zawstydzajmy dziecka w celu rozwoju jego aktywności,
dostarczajmy dziecku pozytywnych wzorców zachowania – pamiętajmy, że dziecko uczy się przez naśladowanie, my natomiast jesteśmy modelem i wzorcem dla dziecka,
stawiajmy dziecku jasne granice – ono musi znać obowiązujące reguły i zasady postępowania oraz musi mieć świadomość konsekwencji złamania ich,
nie wyręczajmy dziecka z jego prac i obowiązków – które powinny być dostosowane do jego wieku i możliwości,
nie wykonujmy czynności za dziecko – bądźmy zawsze w pobliżu, obserwujmy, podpowiadajmy, doradzajmy i pomagajmy, bądźmy obok dziecka,
słuchajmy zawsze swojego dziecka,
wysłuchujmy swoje dziecko zawsze do samego końca, nie lekceważmy go, bądźmy cierpliwi i starajmy się je zawsze zrozumieć,
nie oceniajmy zachowania dziecka zbyt pochopnie,
chwalmy dziecko za każdy jego sukces, nawet ten najmniejszy,
doceniajmy wysiłek i starania dziecka,
pamiętajmy, aby podziękować dziecku za jego pomoc, życzliwość, wysiłek i pracę- nie wstydźmy się tego,
nie wstydźmy się okazywać wobec dziecka własnych uczuć i słabości,
pamiętajmy, aby w życiu dziecka (zwłaszcza tego małego) każdy dzień był przewidywalny i uporządkowany – stałość i rytm dnia codziennego oraz życia rozwija w dziecku poczucie bezpieczeństwa,
KOCHAJMY DZIECKO Z CAŁEGO SERCA – JEDNAK DBAJMY O TO, BY BYŁA TO MĄDRA MIŁOŚĆ !!!!!
Życzę Wszystkim rodzicom wytrwałości w działaniu i sukcesów w wychowywaniu dzieci. Aby Wasza miłość była mądrą miłością.
Lucyna Klarczyk – pedagog